Θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση αφαίρεσης ολόκληρου ή τμήματος του θυρεοειδούς αδένα. Ο θυρεοειδής αδένας έχει σχήμα πεταλούδας και βρίσκεται στη βάση του λαιμού. Παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν βασικές λειτουργίες του μεταβολισμού, ο οποίος εξαρτάται από το ρυθμό της καρδιάς και ελέγχει την ταχύτητα καύσης θερμίδων.
Τις ενδείξεις για τη χειρουργική επέμβαση τις θέτει συνήθως ο ενδοκρινολόγος, ο οποίος παρακολουθεί στενά και γνωρίζει τον ασθενή:
- Καρκίνος θυρεοειδούς
- Πολυοζώδης βρογχοκήλη
- Διάχυτη τοξική βρογχοκήλη
- Υποτροπή βρογχοκήλης
- Μονήρης όζος θυρεοειδούς (όπου υπάρχει ένδειξη)
- Πολύ μεγάλη βρογχοκήλη
- Μεγάλες κύστεις θυρεοειδούς κ.α.
Αφού τεθεί η ένδειξη της ολικής θυρεοειδεκτομής και ο ασθενής πρέπει να εκτιμηθεί από τον ωτορινολαρυγγολόγο, παραπέμπεται για πλήρη προεγχειρητικό έλεγχο και οδηγείται στο χειρουργείο για την επέμβαση. Ο ασθενής πρέπει να είναι ευθυρεοειδικός, δηλαδή να έχει φυσιολογικές ορμόνες στο αίμα του για να χειρουργηθεί με ασφάλεια.
Το μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα που έχει αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια θυρεοειδεκτομής εξαρτάται από την αιτία για τη χειρουργική επέμβαση. Αν αφαιρείται μόνο ένα τμήμα (μερική θυρεοειδεκτομή) του θυρεοειδούς, τότε μπορεί να είναι σε θέση να λειτουργήσει κανονικά μετά την επέμβαση. Εάν έχει αφαιρεθεί ολόκληρος θυρεοειδής αδένας (ολική θυρεοειδεκτομή), θα πρέπει να κάνετε καθημερινή θεραπεία με ορμόνες του θυρεοειδούς για να αποκατασταθεί η φυσική λειτουργία του θυρεοειδούς.
Με καινούρια δεδομένα η επέμβαση που γίνεται συνήθως είναι η ολική θυρεοειδεκτομή και σε σπάνιες περιπτώσεις που αφορά καλοήθεις παθήσεις του ενός μόνο λοβού γίνεται λοβεκτομή.
