Μη αλλεργική ρινίτιδα ή αγγειοκινητική ρινίτιδα.
Η μη αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται ως χρόνια ρινίτιδα με αρνητικά τέστ για IgE συνδεόμενη ευαισθησία σε αεροαλλεργιογόνα. Τα βασικά διαγνωστικά κριτήρια της μη αλλεργικής ρινίτιδας είναι η απόφραξη, ο κνησμός, η καταρροή και οι πταρμοί. (τουλάχιστον 2 απο αυτά για περισσότερο απο μία ώρα). Υπολογίζεται οτι 2%-4% του γενικού πληθυσμού υποφέρει απο χρόνια ρινική νόσο με καθημερινά συμπτώματα και ανάγκη φαρμάκων. Η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται σε κυρίως σε μεσήλικες.
Ένας τυπικός ασθενής με μη αλλεργική ρινίτιδα ή χρόνια ρινίτιδα υποφέρει από συμπτώματα τα οποία είναι σχεδόν δυσδιάκριτα από ασθενείς με αλλεργίες ή μολύνσεις κόλπων:
-
Η ρινική συμφόρηση
-
Το φτέρνισμα
-
Η μετα-ρινική αποστράγγιση
-
Ο πόνος / πίεση πάνω στο πρόσωπο
-
Η ρινική καταρροή
Στη πρακτική μου συναντάω συχνά ασθενείς που έχουν δοκιμάσει πολλούς τρόπους αντιμετώπισης όπως τα αντιβιοτικά, τα αντιαλλεργικά και αποσυμφορητικά φάρμακα, τα ρινικά σπρέι όμως φαίνεται να παρέχουν μόνο παροδική ανακούφιση.
Όταν η μη αλλεργική ρινίτιδα ή χρόνια ρινίτιδα ορίζεται ως χρόνια ρινική συμφόρηση που δεν οφείλεται σε μόλυνση ή αλλεργία, τότε κατατάσσεται σε 10 διαφορετικούς υποτύπους:
1. Μη αλλεργική ρινοπάθεια (επίσης γνωστή ως αγγειοκινητική ρινίτιδα ή ιδιοπαθής μη αλλεργική ρινίτιδα).
2. Μη αλλεργική ρινίτιδα με ηωσινοφιλία ή ηωσινοφιλικό σύνδρομο (NARES). Η κύρια διαφορά μεταξύ αυτού του συνδρόμου και της μη αλλεργικής ρινίτιδας είναι η παρουσία των ηωσινοφίλων στις ρινικές πλύσεις. Ο τύπος αυτός είναι επίσης γνωστός ως τοπική αλλεργική ρινίτιδα. Η κατάσταση αυτή παρουσιάζεται όταν ένας ασθενής φαίνεται να έχει φλεγμονή του ρινικού κόλπου, ακόμη και αν τα αποτελέσματα των αλλεργικών τεστ, τσιμπήματος του δέρματος ή RAST είναι αρνητικά. Έως 40% των ασθενών με τα αρνητικά αποτελέσματα των δοκιμών αλλεργίας μπορεί να έχουν αυτή την κατάσταση.
3. Ατροφική ρινίτιδα ή όζαινα είναι μια χρόνια κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται μια προοδευτική ατροφία του ρινικού βλεννογόνου που οδηγεί στο πιο σύνηθες παράπονο των ασθενών, την ξηρότητα.
4. Επαγγελματική ρινίτιδα
5. Ρινίτιδα προκαλούμενη απο τροφές (γνωστή και ως γευστική ρινίτιδα) εμφανίζεται μετά το φαγητό, ιδιαίτερα ζεστά / πικάντικα τρόφιμα.
6. Φαρμακογενής ρινίτιδα χρησιμοποιείται για την επιδείνωση της ρινικής απόφραξης σε ασθενείς που χρησιμοποιούν ρινικά αποσυμφορητικά χρονίως.
7. Ορμονική ρινίτιδα ή ρινίτιδα και κύηση (επίσης γνωστή ως ρινίτιδα εγκυμοσύνης) εμφανίζεται με την δευτερογενή ορμονική υπέρταση που εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Αυτή η κατάσταση επηρεάζει το 30% των εγκύων γυναικών και μπορεί να ξεκινήσει κατά το δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης και τείνει να επιδεινωθεί αργότερα στην εγκυμοσύνη. Η ρινική συμφόρηση θα πρέπει να υποχωρεί σύντομα μετά τον τοκετό και να εξαφανίζεται εντελώς εντός δύο εβδομάδων μετά τον τοκετό. Η θεραπεία κατά της ρινίτιδας της εγκυμοσύνης ανταποκρίνεται μέσα σε 2 εβδομάδες.
8. Ρινίτιδα σχετιζόμενη με φυσικούς και χημικούς παράγοντες (μία απο αυτές είναι και η γεροντική ρινίτιδα)
9. Άλλα πιθανά αίτια μη αλλεργικής, μη λοιμώδους ρινίτιδας όπως είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και οι μεταβολικές καταστάσεις
10. Πρωτοπαθής δυσκινησία των κροσσών
Αυτοί οι 10 διαφορετικοί υπότυποι αναλύονται περισσότερο παρακάτω↓↓↓
Διάγνωση της μη αλλεργικής ρινίτιδας:
Στην μη αλλεργική ρινίτιδα ή χρόνια ρινίτιδα δεν υπάρχουν ειδικά τέστ για την διάγνωση της η οποία τίθεται με αποκλεισμό αλλεργίας, παθήσεων των παραρρινίων, δομικές αλλαγές και ανοσολογικές αλλαγές. Υπάρχει μια ομάδα ρινίτιδων χωρίς σαφή συσχέτιση μεταξύ των θετικών δερματικών τέστ και των συμπτωμάτων των ρινίτιδων. Επιπλέον σε μία ευρεία ομάδα ασθενών υπάρχει υπόνοια μικτής παθοφυσιολογίας (αλλεργικής και μη αλλεργικής).
Συνεπώς η μη αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί μια ομάδα συνδρόμων χωρίς γενικώς αποδεκτά διαγνωστικά κριτήρια με συχνή επικάλυψη όταν συγκρίνονται διαφορετικές ταξινομήσεις. Ωστόσο, οι διαγνωστικές εξετάσεις μπορούν να μας βοηθήσουν εξ αποκλεισμού να οδηγηθούμε στην μη αλλεργική ρινίτιδα.
Τέτοιες εξετάσεις είναι: οι αξονικές τομογραφίες των κόλπων (σπλαχνικού κρανίου) προκειμένου να διαπιστωθεί η παρουσία μιας χρόνιας μόλυνσης των κόλπων καθώς και οι δοκιμές αλλεργίας για να προσδιοριστεί η παρουσία των αλλεργιών. Στην περίπτωση που τα αποτελέσματα και των δύο εξετάσεων είναι αρνητικά, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η διάγνωση της χρόνιας ιγμορίτιδας, καθώς οι αλλεργίες αποτελούν την περίπτωση της μη-αλλεργικής ρινίτιδας.
Υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα που οφείλονται σε ανατομικούς παράγοντες, όπως η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, οι μεγάλες αδενοειδείς εκβλαστήσεις , η υπερτροφία κάτω ρινικών κογχών , καθώς και οι ρινικοί πολύποδες.
Μπορεί η μη αλλεργική ρινίτιδα να μετατραπεί σε αλλεργική;
Παρόλο που οι ασθενείς με μη-αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να έχουν αρνητικά αποτελέσματα με τις αλλεργίες στην αρχική δοκιμή, όμως μέσα στα επόμενα 3-5 χρόνια, τουλάχιστον το ένα τέταρτο των ασθενών αναπτύσσουν τελικά αλλεργίες. Επομένως, μπορεί να αξίζει τον κόπο να επαναλαμβάνετε κάθε λίγα χρόνια την παρακολούθηση.
Όπως έχετε καταλάβει κάθε τύπος ρινίτιδας είναι διαφορετικός και το κλειδί της επιτυχημένης θεραπείας της δεν είναι η αντιμετώπιση αλλά η σωστή διερεύνηση (ιστορικό, ρινοσκόπηση, ενδοσκόπηση, εξετάσεις αίματος, αλλεργικά τεστ, αξονική τομογραφία) και παρακολούθηση για να πετύχουμε τη σωστή θεραπεία η όποια πιθανών μόνο για εσάς θα είναι η πιο αποτελεσματική.
Σε κάθε περίπτωση, μια απλή αξονική τομογραφία και μια δοκιμή αλλεργίας στην περίπτωση των ρινοκολπικών προβλήματων, ενδείκνυνται, προκειμένου να διαπιστωθεί η μη-αλλεργική ρινίτιδα και η θεραπεία προσανατολίζεται προς αυτή τη διάγνωση.
Ιατρική περίθαλψη:
Προκειμένου να κατανοηθεί η θεραπεία, πρέπει να υπολογιστεί η ποσότητα του δηλητηριώδους κισσού.
Στην περίπτωση που εκτεθεί το δέρμα στο δηλητήριο κισσού, υπάρχουν μερικά πράγματα που ένας ασθενής μπορεί να κάνει προκειμένου να ελαχιστοποιήσει ή και να αποφύγει εντελώς τα συμπτώματα:
- Πλύνετε αμέσως το δέρμα
- Αποφύγετε τις περιοχές με δηλητήριο κισσού
- Να φοράτε προστατευτικό ρουχισμό
- Φάρμακα
Για τους ασθενείς με μη-αλλεργική ρινίτιδα, η θεραπεία είναι ουσιαστικά η ίδια:
- Αποφύγετε τα μέρη που προκαλούν τα συμπτώματα
- Χρησιμοποιήστε ένα ρινικό φραγμό για την αποφυγή των αερομεταφερόμενων ερεθιστικών να έρχονται άμεσα σε επαφή με την ρινική επένδυση.
- Τακτικές πλύσεις της μύτης (πλύσεις Atrovent) για να είναι η μύτη και τα ιγμόρεια καθαρά. Με το πλύσιμο απομακρύνονται από τη μύτη τα αερομεταφερόμενα ερεθιστικά, με αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται η πρόκληση του προβλήματος. Συνήθως συστήνω το NeilMed Sinus Rinse που πρέπει να χρησιμοποιείται τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, καθώς και μετά από έκθεση στο περιβάλλον που προκαλεί το πρόβλημα. Παρακαλώ σημειώστε ότι το αλατούχο ρινικό σπρέι δεν είναι επαρκές, δεδομένου ότι μόνο υγραίνει την περιοχή και δεν κάνει πλύσεις.
- Το αντι-ισταμίνo ρινικό σπρέι (Αζελαστίνη) και το σπρέι-κορτιζόνης.
- Διάφορα ομοιοπαθητικά ρινικά σπρέι που περιέχουν το συστατικό καψαϊκίνη, φαίνεται να ανακουφίζουν σημαντικά τα συμπτώματα που σχετίζονται με την μη-αλλεργική ρινίτιδα.
Χειρουργική θεραπεία:
- Σε πολλά άτομα με μη-αλλεργική ρινίτιδα, οι κατώτερες ρινικές κόγχες είναι πολύ μεγάλες και η χειρουργική μείωση των μεγάλων ρινικών κογχών μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Βελτίωση παρατηρείται σε περίπου 50% των ασθενών. Διαβάστε περισσότερα
- Η ενδοσκοπική νευρεκτομή του βιδιανού νεύρου μπορεί να θεωρηθεί ως οριστική χειρουργική θεραπεία για την μη-αλλεργική ρινίτιδα. Είναι μια καινούργια αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος πολυ ελάχιστες χειρουργικές επιπλοκές. Το ποσοστό επιτυχίας της χειρουργικής επέμβασης είναι πολλά υποσχόμενο αφού ανέρχεται άνω του 80%. Κάποιες απο τις ελάχιστες επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης της κλασσικής νευρεκτομής του βιδιανού νεύρου που έχουν αναφερθεί είναι η ξηρότητα του οφθαλμού, μη ρυθμικές κινήσεις των οφθαλμών και πολύ σπάνια οδηγεί σε τύφλωση. Η ενδοσκοπική νευρεκτομή του βιδιανού νεύρου δεν εμφανίζει τόσες επιπλοκές και χρησιμοποιείται ως η τελευταία λύση και περιλαμβάνει την εφαρμογή τομής σε επιλεγμένα νεύρα.
