Ρινικό διάφραγμα

Το ρινικό διάφραγμα  είναι ένα οστεοχονδρικό πέταλο που διαχωρίζει την ρινική κοιλότητα σε δύο μέρη. Κατά την παραμόρφωση του σημειώνεται μετατόπιση του διαφράγματος από τη μεσαία γραμμή.

Η παραμόρφωση του ρινικού διαφράγματος μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο πολλά προβλήματα καθώς και να συμβάλει στην εμφάνιση μιας σειράς χρόνιων παθήσεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (ρινίτιδα, αμυγδαλίτιδα, ιγμορίτιδα, κλπ).

Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος ουσιαστικά οδηγεί στην ρινική δυσχέρεια και σχεδόν πάντα στο ροχαλητό και στην βαριά άνιση αναπνοή.
Σε ορισμένες περιπτώσεις σημειώνονται υποτροπιάζουσες αιμορραγίες από την μύτη. Σε περίπτωση σκολίωσης του διαφράγματος μετά από τραυματισμό, το σχήμα της μύτης παραμορφώνεται σημαντικά.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους παραμορφώνεται το ρινικό διάφραγμα, μεταξύ αυτών, τα φυσιολογικά αίτια, καθώς και οι τραυματισμοί.

Ο φυσιολογικός παράγοντας είναι ο πιο διαδεδομένος λόγος της παραμόρφωσης του ρινικού διαφράγματος.

Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη του οστεοχονδρικού ιστού είναι άνιση και αυτό συμβαίνει κατά την περίοδο της ανάπτυξης ολόκληρου του οργανισμού.
Κατά κανόνα, σε περίπτωση φυσιολογικών αιτιών το ρινικό διάφραγμα είναι τελείως παραμορφωμένο, συνήθως εκτοπισμένο προς μια κατεύθυνση, είτε πάνω της σχηματίζονται προεξοχές που ονομάζονται κορυφές ή άκανθες.

Λιγότερο διαδεδομένος λόγος της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος είναι ο τραυματικός παράγοντας. Πιο συχνά από όλους εμφανίζεται στους αθλητές, ωστόσο μπορεί να προκληθεί και από άλλους λόγους (πτώση, τραυματισμός, χτύπημα).

Ακόμα και ένας ελαφρός τραυματισμός, από τον οποίο δεν παραμορφώνεται το οστό αλλά μόνο ο χόνδρος (ειδικά εάν έγινε κατά την παιδική ηλικία ή κατά την περίοδο ανάπτυξης του οργανισμού), οδηγεί στην διαταραχή της ανάπτυξης του οστεοχονδρικού ιστού της μύτης με συνέπεια την σκολίωση του ρινικού διαφράγματος.

Στους αντισταθμιστικούς λόγους παραμόρφωσης του διαφράγματος ανήκουν κατά κανόνα:

• Η παρουσία ενός ξένου σώματος στη ρινική κοιλότητα (π.χ.piercing)
• Παρουσία των πολυπόδων, αδενοειδών και άλλων νεοπλασμάτων στην ρινική κοιλότητα
• Παρουσία αγγειοκινητικής ρινίτιδας (πρήξιμο του ρινικού βλεννογόνου)

Σε κάθε περίπτωση, όποιοι και να είναι οι παράγοντες που οδήγησαν στην παραμόρφωση του ρινικού διαφράγματος, η διόρθωση του την δεδομένη στιγμή επιτυγχάνεται μόνο με την χειρουργική επέμβαση στο διάφραγμα, δηλαδή με την διαφραγματοπλαστική!!!

Τα συμπτώματα σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος ή σε ποιους απευθύνεται η διαφραγματοπλαστική;

Το πρώτο, και ίσως το κύριο σύμπτωμα του παραμορφωμένου ρινικού διαφράγματος είναι η ρινική δυσχέρεια, η οποία εκδηλώνεται με το χρόνιο μπούκωμα ενός ή και των δύο ρουθουνιών.

Η ελεύθερη αναπνοή από την μύτη είναι απαραίτητη για τον άνθρωπο. Ο εισπνεόμενος αέρας υγραίνεται και καθαρίζεται μέσα στις ρινικές διόδους πριν μπει στους πνεύμονες, γι’ αυτό συγκεκριμένα αυτές οι λειτουργίες καθαρισμού και φιλτραρίσματος είναι τόσο σημαντικές για την υγεία του ανθρώπου και ιδίως για την πρόληψη των ασθενειών των βρόγχων (όπως το άσμα), καρδίας και ζωτικών οργάνων.

Ενώ το παραμορφωμένο στραβό ρινικό διάφραγμα εμποδίζει τη φυσιολογική αναπνοή από τη μύτη και πολλές φορές την καθιστά αδύνατη. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι σε νεαρή ηλικία ακόμα και σε περίπτωση σημαντικής παραμόρφωσης του διαφράγματος, τα συμπτώματα μπορεί να είναι δυσδιάκριτα είτε να μην έχουν εμφανιστεί, γεγονός που δυσκολεύει την διάγνωση της πάθησης από τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά δεν αναιρεί το γεγονός της ύπαρξής της.
 

Βίντεο: Φυσιολογικό ρινικό διάφραγμα και στραβό διάφραγμα μύτης.

Το στραβό ρινικό διάφραγμα είναι η αιτία συχνών παρατεταμένων αναπνευστικών παθήσεων στον άνθρωπο που συχνά γίνονται χρόνιες. Επίσης στους ανθρώπους με στραβό διάφραγμα μύτης συχνά παρατηρούνται υποτροπιάζουσες φλεγμονώδεις νόσοι της αναπνευστικής οδού και των παραρρινίων κόλπων.

Αναπτύσσεται χρόνια ιγμορίτιδα και ρινίτιδα και επίσης πολλές φορές παρατηρείται μετωπιαία κολπίτιδα, αμυγδαλίτιδα και ωτίτιδες. Οι συνεχείς παθήσεις λαιμού είναι μια πολύ φυσική διαδικασία κατά την σκολίωση ρινικού διαφράγματος.

Από εδώ συμπεράνουμε ότι οι λοιμώξεις του φάρυγγα, όπως η φαρυγγίτιδα και αμυγδαλίτιδα, καθώς και παθήσεις του λάρυγγα, όπως η λαρυγγίτιδα, γίνονται χρόνιες.

Κατά κανόνα οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν αυτοθεραπεία χρησιμοποιώντας συνεχώς αγγειοσυσταλτικές σταγόνες, χωρίς να υποψιάζονται καν ότι τα αίτια των συχνών τους υποτροπών κρύβεται αλλού και μπορεί να διορθωθεί εύκολα με την διαφραγματοπλαστική.

Οι άνθρωποι με στραβό ρινικό διάφραγμα συχνά αντιμετωπίζουν τέτοια συμπτώματα όπως το ροχαλητό που προκύπτει ως συνέπεια της λανθασμένης ρινικής αναπνοής.

Κατά την ρινική σκολίωση από τραυματισμό, μπορεί επίσης να παρατηρηθεί η παραμόρφωση όλης της μύτης και η πλήρης ή μερική αλλαγή του σχήματος της.

Η τάση ως προς τον σχηματισμό κρουστών στη ρινική κοιλότητα και η υποτροπιάζουσα αιμορραγία λόγω της λέπτυνσης των ρινικών βλεννογόνων μπορεί επίσης να είναι σημάδια της παραμόρφωσης του ρινικού διαφράγματος.

Ανάμεσα στα λιγότερο κοινά συμπτώματα της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

• ξηρότητα της μύτης
• αλλεργικές αντιδράσεις
• επιδείνωση της ακουστικής ικανότητας.

Το τελευταίο σύμπτωμα συνδέεται με το γεγονός ότι λόγω της δυσκολίας στην ρινική αναπνοή δεν υπάρχει σωστός αερισμός της κοιλότητας του μέσου ωτός (τυμπανική κοιλότητα).

Σε περίπτωση παρατήρησης οποιουδήποτε συμπτώματος η πιο λογική ενέργεια θα ήταν η επίσκεψη σε ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος θα καθορίσει την σωστή θεραπεία ή θα σας κατευθύνει στην χειρουργική επέμβαση.

Αντενδείξεις:

Όπως και για κάθε επέμβαση για την διαφραγματοπλαστική υπάρχει μια σειρά αντενδείξεων. Όπως και για κάθε άλλη χειρουργική επέμβαση, η διαφραγματοπλαστική απαγορεύεται σε όσους έχουν με προβλήματα πήξης του αίματος. Επίσης στις αντενδείξεις ανήκουν:

• διαβήτης
• παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος
• μολυσματικές ασθένειες  (όπως σύφιλη, ηπατίτιδα, κλπ)
• καρκίνος
• εκτός αυτού, η διαφραγματοπλαστική απαγορεύεται σε ανήλικα άτομα, καθώς ο οστεοχονδρικός ιστός δεν έχει σχηματιστεί πλήρως.

Επέμβαση για την διόρθωση της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος:

Η επέμβαση για την διόρθωση του ρινικού διαφράγματος είναι ανώδυνη και αρκετά γρήγορη, με ελάχιστους τραυματισμούς και πρακτικά χωρίς βλάβη του οστεοχονδρικού ιστού.

Οι σύγχρονες μεθοδολογίες διεξαγωγής διαφραγματοπλαστικής είναι σχεδόν μη επεμβατικές και επιτρέπουν την διόρθωση της δυσλειτουργίας του ρινικού διαφράγματος με ελάχιστη βλάβη και εκτομή.

Η ενδοσκοπική διαφραγματοπλαστική κατά κανόνα πραγματοποιείται ενδορρινικά (στο εσωτερικό της μύτης), πράγμα που εγγυάται την διατήρηση του αισθητικού αποτελέσματος και την αποφυγή του τραυματισμού των γύρο ιστών.

Πως διεξάγεται η επέμβαση;

Πριν την διαφραγματοπλαστική ο ασθενής θα πρέπει κάνει τις ακόλουθες ιατρικές εξετάσεις:

• Εξέταση από ωτορινολαρυγγολόγο
• ΗΚΓ (ηλεκτροκαρδιογράφημα)
• Ανάλυση για την πήξη του αίματος
• Ακτινογραφία του θώρακα
• Εξέταση από καρδιολόγο και αναισθησιολόγο

Τα είδη της διαφραγματοπλαστικής:

Στην σύγχρονη ιατρική η διαφραγματοπλαστική πραγματοποιείται με πολλές μεθόδους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι περισσότεροι με  σκολίωση του ρινικού διαφράγματος προτιμούν την δοκιμασμένη μέθοδο της ενδοσκοπικής διαφραγματοπλαστικής.

Ενδοσκοπική διαφραγματοπλαστική:

Η διαφραγματοπλαστική όπως και κάθε άλλη εγχείρηση συμπεριλαμβάνει ορισμένα στάδια. Την δεδομένη περίοδο στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η γενική αναισθησία, σε περίπτωση που υπάρχουν αντενδείξεις για αναισθησία, η επέμβαση μπορεί να γίνει υπό τοπική αναισθησία.

Η ενδοσκοπική διαφραγματοπλαστική είναι μια ήπια χειρουργική επέμβαση στο διάφραγμα με λίγους τραυματισμούς. Η εκτομή γίνεται πάνω στην βλεννογόνο μεμβράνη στο εσωτερικό της μύτης, γεγονός που επιτρέπει την αποφυγή σημαδιών στο πρόσωπο από τις ουλές και από την ιατρική επέμβαση.

Στη συνέχεια, διεξάγεται η ενδορρινική τομή στο βλεννογόνο. Η τομή ακολουθείται από την αποκόλληση των μαλακών ιστών και την εκτομή των παραμορφωμένων τμημάτων του οστεοχονδρικού ιστού που εμποδίζουν την σωστή τοποθέτηση του ρινικού διαφράγματος. Όταν όλα τα ελαττώματα αφαιρεθούν, ακολουθεί το στάδιο του ισιώματος του ρινικού διαφράγματος, το οποίο συμπεριλαμβάνει την μετατόπιση οστεοχονδρικών τμημάτων.

Οι σύγχρονες τεχνολογίες διεξαγωγής ενδοσκοπικής διαφραγματοπλαστικής επιτρέπουν όχι μόνο την διατήρηση του αισθητικού αποτελέσματος αλλά κάνουν την περίοδο αποκατάστασης πολύ πιο ευκολότερη και σύντομη.

Η κλασική ενδοσκοπική διαφραγματοπλαστική στην σύγχρονη ιατρική περιλαμβάνει την εκτομή μικρών περιοχών του διαφράγματος που εμποδίζουν την κανονική του θέση και τη λειτουργία του.

Παράλληλα η βλεννογόνος μεμβράνη της μύτης προληπτικά απολεπίζεται, διατηρώντας την ακεραιότητα της και αποτρέποντας την πρόκληση ζημιών.

Όταν η επέμβαση για τον ευθειασμό  του ρινικού διαφράγματος έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, επάνω στο βλεννογόνο μπαίνουν απορροφήσιμα ράμματα. Κατά την ενδορρινική διαφραγματοπλαστική οι ρινικές κοιλότητες  κλείνουν με την χρήση μικρών ταμπόν για να αποτραπεί η αιμορραγία και η ανάπτυξη των αιματωμάτων.
Ωστόσο υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις, τις περισσότερες φορές στις οποίες ανήκει η σκολίωση που οφείλεται από τραυματικούς παράγοντες, όπου οι παραμορφωμένοι ιστοί του χόνδρου θα πρέπει να αφαιρεθούν, ώστε να διατηρηθεί η στηρικτική λειτουργία του ρινικού διαφράγματος σε αμετάβλητη κατάσταση.

Συνήθως η ενδοσκοπική διαφραγματοπλαστική διαρκεί πάνω 30 απο λεπτά, λαμβάνοντας υπόψη την προετοιμασία του ασθενή για τη χειρουργική επέμβαση στο διάφραγμα, όλες οι ενέργειες μπορεί να πάρουν μέχρι και 2 ώρες.

Κατά την διεξαγωγή της ενδοσκοπικής διαφραγματοπλαστικής διατηρείται πλήρως η ακεραιότητα του ρινικού διαφράγματος. Αφαιρούνται μονάχα τα τμήματα και οι περιοχές του ιστού που εμποδίζουν την επίτευξη της «σωστής» κάθετης θέσης του διαφράγματος.

Η αφαίρεση των ταμπόν αφού ληφθούν υπόψη τα ατομικά χαρακτηριστικά, γίνεται συνήθως 12 με 24 ώρες μετά την επέμβαση.

Επιπλοκές και αντενδείξεις στην διαφραγματοπλαστική:

Η διαφραγματοπλαστική είναι μία επέμβαση η οποία επιτρέπει σχεδόν πάντα την αποκατάσταση χωρίς επιπλοκές.

Ωστόσο ακόμη και παρά την χαμηλή πιθανότητα επιπλοκών θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η διαφραγματοπλαστική είναι μία χειρουργική επέμβαση και όπως η κάθε επέμβαση, φέρνει ορισμένο ρίσκο.

 Οι επιπλοκές μετά την διαφραγματοπλαστική κυρίως μπορεί να οφείλονται σε αιμορραγίες ή φλεγμονές. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο κίνδυνος αιμορραγίας μπορεί να αυξηθεί λόγω ορισμένων φαρμάκων που  λαμβάνει ο ασθενής πριν και μετά την επέμβαση.

Γι’ αυτό πριν γίνει η επέμβαση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για τα φάρμακα και σε ορισμένες περιπτώσεις να σταματήσετε την λήψη φαρμάκων για ένα διάστημα πριν την χειρουργική επέμβαση. 

Επίσης θα πρέπει να σταματήσετε το κάπνισμα, καθώς το κάπνισμα όχι μόνο επιβαρύνει την διαδικασία της επέμβασης, αλλά δυσκολεύει σημαντικά την αποκατάσταση και την επούλωση των ιστών μετά την επέμβαση. 

Εκτός αυτού θα πρέπει να ακολουθείτε πιστά όλες τις οδηγίες του γιατρού, ώστε να ελαχιστοποιήσετε την πιθανότητα των επιπλοκών και να γίνει η αποκατάσταση όσο πιο γρήγορα και ανώδυνα γίνεται.

Ωστόσο σε γενικές γραμμές, κατά τη διάρκεια της ενδοσκοπικής διαφραγματοπλαστικής, το ποσοστό των επιπλοκών είναι ελάχιστο, όπως και οι τραυματισμοί μετά την επέμβαση.

Αποκατάσταση και μετεγχειρητική περίοδος.

Η μετεγχειρητική περίοδος (αποκατάσταση) μετά την διαφραγματοπλαστική είναι ανώδυνη και αρκετά αμαλή . Το πρώτο εικοσιτετράωρο (ή παραπάνω, καθώς εξαρτάται από τα ατομικά χαρακτηριστικά) στην μύτη του ασθενή είναι τοποθετημένα ειδικά ταμπόν.

Έχουν σχεδιαστεί για να μειώσουν τον κίνδυνο της μετεγχειρητικής αιμορραγίας και να σταθεροποιήσουν την σωστή θέση του ρινικού διαφράγματος. Γι’ αυτό θα πρέπει να προετοιμαστείτε για το ότι δεν θα μπορείτε να αναπνέετε από την μύτη για όσο χρόνο βρίσκονται εκεί τα ταμπόν.

Την περίοδο μετά την αφαίρεση των ταμπόν από την μύτη θα πρέπει να ακολουθείτε τις συστάσεις του γιατρού για ότι αφορά τα ζεστά ροφήματα, το κάπνισμα, την φυσική άσκηση και την κολύμβηση.

Αυτά τα απλά πράγματα θα έχουν κάποιους περιορισμούς, τους οποίους θα πρέπει να τηρήσετε για την ταχύτερη ανάρρωση.

Για την πρόληψη των λοιμώξεων και για την ελάττωση του πόνου μετά την διαφραγματοπλαστική χορηγούνται αντιβιοτικά και αν χρειαστεί παυσίπονα.

Μετά την αφαίρεση των ταμπόν, πολλές φορές ο γιατρός χορηγεί συνταγή στον ασθενή για ειδική ενυδατική κρέμα για την βλεννογόνο μεμβράνη, επειδή μετά την επέμβαση η ρινική κοιλότητα γίνεται αρκετά ξηρή και εκεί συσσωρεύεται αποξηραμένη βλέννα και αίμα.

Όπως καταλαβαίνεται απαγορεύεται αυστηρά να τα αφαιρείτε με τα χέρια σας, γι’ αυτό ειδικές σταγόνες και σπρέι βοηθούν στο να μαλακώσει αυτή η ουσία ώστε να βγει από τις ρινικές κοιλότητες.

Τις περισσότερες φορές αυτά είναι φάρμακα ξεπλύματος με αλατούχα βάση ή διάφορες ειδικές κρέμες. Όσο καθαρίζονται και αποκαθιστούνται οι ρινικές δίοδοι, η αναπνοή θα γίνει πιο εύκολη και οι τομές που έγιναν από την επέμβαση θα επουλωθούν.

Πλήρως αποκατάσταση της αναπνοής επανέρχεται συνήθως στον ασθενή μετά από μερικές εβδομάδες.

Η λειτουργικότητα επιστρέφει πλήρως 5 με 10 μέρες μετά από την επέμβαση. Μετά την διαφραγματοπλαστική σχεδόν δεν παρατηρούνται εξωτερικές μελανιές και πρηξίματα.
Με την κατάλληλη φροντίδα της μύτης μετά την επέμβαση, η μετεγχειρητική περίοδος θα περάσει γρήγορα και δεν θα προκαλεί στον ασθενή καμία ενόχληση.