Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση αποτελεί διαφορετική οντότητα απο την νόσο της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση είναι μια κοινή αιτία μη φλεγμονώδους λαρυγγίτιδας. Ως παλινδρόμηση ορίζουμε την αποτυχία των φυσιολογικών αντιπαλινδρομικών μηχανισμών να προφυλάξουν απο τη συχνή και σε σημαντικές ποσότητες παλινδρόμηση γαστρικού περιεχομένου προς τον οισοφάγο. Αυτό προκύπτει απο την ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ των αμυντικών μηχανισμών προστασίας του οισοφάγου (αντιπαλινδρομικός φραγμός [χαρακτηριστικές παροδικές χαλάσεις του κατώτερου σφιγκτήρα,παρουσία διαφραγματοκήλης],η οισοφαγική κάθαρση του οξέος και η ιστική αντίσταση του βλεννογόνου) και των επιθετικών μηχανισμών της παλινδρόμησης (η γαστρική οξύτητα,ο όγκος και το περιεχόμενο του παλινδρομούντος περιεχομένου).
Πού όμως διαφέρει η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση (LPR) απο την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD);
Στην λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση απο την στιγμή που ο βλεννογόνος του οισοφάγου είναι ακέραιος ο ασθενής με δευτεροπαθή λαρυγγίτιδα δεν θα εμφανίσει το αίσθημα καύσου του στομάχου ούτε ερυγές η΄ αναγωγές όπως συμβαίνει στην γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Οι λεγόμενες <<καούρες» αποτελούν κυρίως σύμπτωμα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Αντιθέτως είναι σπάνιες στην λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ο οισοφάγος παρέχει μια προστατευτική επένδυση που αποτρέπει το γαστρικό οξύ να προκαλέσει μεγάλη ζημιά. Στην λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση ο οισοφάγος είναι ακέραιος με αποτέλεσμα η προστατευτική επένδυση του να μην αλλοιώνεται και το αίσθημα καύσου να μην εμφανίζεται και να παρουσιάζονται μόνο τα συμπτώματα της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης. Η έρευνα έχει αναδείξει οτι τρία επεισόδια είναι αρκετά ώστε να προσβληθούν οι φωνητικές χορδές και να τους προκληθεί φλεγμονή. Ισχυρός παράγοντας κινδύνου αποτελεί ο καρκίνος του φάρυγγα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης;
Ο ασθενής που πάσχει απο λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση μπορεί να εμφανίσει μερικά η΄ και όλα τα ακόλουθα συμπτώματα :
- Βραχνάδα
- Χρόνιος (ενεργός) βήχας
- Επιτακτική ανάγκη για καθαρισμό του λαιμού
- Σταθερή βλέννα στο λαιμό
- Αίσθημα ξηρότητας του λαιμού
- Άλγος η΄ αίσθημα καύσου στο λαιμό
- Το αίσθημα του κόμπου στο λαιμό
- Προβλήματα στην κατάποση
- Άσχημη/πικρή γεύση στο στόμα (ειδικά το πρωί)
- Άλγος στο αυτί με η΄ χωρίς συνοδό λοίμωξη
- Συσσώρευση βλεννογόνου στο οπίσθιο τμήμα της μύτης
- Διογκωμένες γλωσσικές αμυγδαλές
Σπανιότερα μπορούν να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες όπως η αδενοειδή φλεγμονή/υπερτροφία των αμυγδαλών,η χρόνια ιγμορίτιδα και η δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης;
Τα συμπτώματα φέρουν την αρχική ένδειξη. Εάν εμφανιστεί οποιαδήποτε απο τα παραπάνω συμπτώματα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πάσχετε απο λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση. Για την επιβεβαίωση και διάγνωση της νόσου απαιτείται η πραγματοποίηση εξέτασης με εύκαμπτο ρινοφαρυγγολαρυγγοσκόπιο στον ωτορινολαρυγγολόγο με σκοπό την απεικόνηση όλου του μήκους του λαιμού σας.
Ο γιατρός θα σας εξετάσει για ύπαρξη:
- Παλινδρόμησης της βλέννης και συγκέντρωση της γύρω από το φωνητικές χορδές
- Ερεθισμένης περιοχής του αρυταινοειδούς χόνδρου (δομές στο οπίσθιο τμήμα των φωνητικών χορδών)
- Ερεθισμό λάρυγγα
- Μικρών ελκών του λάρυγγα
- Διόγκωσης των φωνητικών χορδών ή της περιοχής γύρω από τις φωνητικές χορδές
- Κοκκιωμάτων στο λάρυγγα
- Σημαντική λαρυγγική παθολογία οποιουδήποτε τύπου
Για την διάγνωση της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης μπορεί να χρειαστούν περαιτέρω μελέτες συμπεριλαμβανομένων εξετάσεων με βαριούχο γεύμα,οισοφαγοσκόπηση και /η΄ 24ωρη μέτρηση pH οισοφάγου (πεχαμετρία) καθώς και μέτρηση της ενδοαυλικής ηλεκτρικής αντίστασης. Αυτές οι εξετάσεις βοηθούν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης και στην εύρεση άλλων αιτιών που προκαλούν αυτά τα συμπτώματα (όπως εκκόλπωμα Zenker ,δυσλειτουργία του κρικοφαρυγγικού μυός κ.λ.π)
Ένα τέστ που μπορεί επίσης να προσδιορίσει τη λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση είναι το PeP Test.
Πώς αντιμετωπίζεται η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση;
- Μείωση του στρες: Το στρες αυξάνει τον κίνδυνο της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης διεγείροντας την παραγωγή οξέος στο στομάχι.
- Αποφυγή των παρακάτω τροφίμων:
- Καυτερά, όξινα, δημητριακά, μεξικάνικο ή ιταλικό φαγητό.
- Όξινους χυμούς φρούτων, όπως τον χυμός πορτοκαλιού, γκρέιπφρουτ, Cranberry, κλπ.
- Fast food και άλλα λιπαρά τρόφιμα.
- Τα καφεϊνούχα ροφήματα (καφές, τσάι, αναψυκτικά) και σοκολάτα.
- Αλκοόλ
- Σε περίπτωση ύπαρξης σταθερής βλέννης στο λαιμό σας αποφύγετε τα γαλακτοκομικά, το σιτάρι και το αυγό.
Ρυθμίστε τα γεύματά σας:
- Φάτε λογικά (μέτριες ποσότητες τροφής)
- Λαμβάνετε τα γεύματα σας αρκετές ώρες πριν τον ύπνο
- Αποφυγή των σνακ πριν την κατάκλιση
- Μην κάνετε ασκήσεις αμέσως μετά το φαγητό
- Χάστε βάρος! Η παχυσαρκία ενισχύει δραματικά την παλινδρόμηση.
- Ανυψώστε το μπροστινό μέρος του κρεβατιού σας 10-15εκ. με την τοποθέτηση βιβλίων, τούβλων ή ξύλων κάτω από τα πόδια του κρεβατιού για να επιτευχθεί μεγαλύτερη κλίση κατά 20-30 μοίρες.
- Αποφύγετε τις σφιχτές ζώνες και άλλα περιοριστικά ρούχα.
- Διακοπή του καπνίσματος! Το κάπνισμα ενισχύει δραματικά την παλινδρόμηση.
Εάν αυτά τα μέτρα δεν επαρκούν στην καταπολέμηση της λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης υπάρχουν φάρμακα τα οποία μπορείτε να λάβετε. Τα φάρμακα αυτά είναι :
- Οι αναστολείς αντλίας προτωνίων. (ΑΑΠ)
- Οι ανταγωνιστές υποδοχέως ισταμίνης τύπου 2 (H2-αναστολείς)
- Προκινητικά φάρμακα (π.χ δομπεριδόνη)
Επικοινωνήστε με τον ωτορινολαρυγγολόγο σας ο οποίος μπορεί να τα συνταγογραφήσει.
Θα πρέπει να γνωρίζεται οτι αυτά τα φάρμακα λειτουργούν μόνο σε περίπτωση παλινδρόμησης με αυξημένη έκκριση γαστρικού οξέος. Η διάρκεια της θεραπείας κυμαίνεται συνήθως απο 6 εβδομάδες εώς 3 μήνες .
Γιατί χρειάζεται τόσος χρόνος πριν από την υποχώρηση των συμπτωμάτων:
Λόγω της διάβρωσης που έχει υποστεί ο βλεννογόνος απαιτείται χρόνος για την επούλωση του και η καταστολή των οξέων είναι απαραίτητη καθ΄όλη την διάρκεια της θεραπείας. Αποτελεί ίδια περίπτωση με το αν έχει καεί το χέρι σας απο οξύ το οποίο θα χρειαζόταν και αυτό χρόνο για να επουλωθεί. Δυστυχώς, τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά σε όλους καθώς μελέτες απέδειξαν πως μέχρι και το 30% των ασθενών δεν παρουσιάζουν βελτίωση. Αν τα φάρμακα δεν βοηθούν και τα συμπτώματα παραμείνουν ισχυρά πρέπει να ληφθούν υπόψην οι χειρουργικές επιλογές όπως η Nissen-θολοπλαστική χειρουργική μια διαδικασία που εκτελείται απο γενικούς χειρουργούς και άλλη μια λιγότερο δημοφιλής επέμβαση η δια του στόματος θολοπλαστική χωρίς χειρουργική τομή η οποία είναι λιγότερο επεμβατική επιλογή.
