Οι όγκοι του ωτικού πτερυγίου διακρίνονται σε δύο ειδών, στους καλοήθεις και στους κακοήθεις. Εμφανίζονται συχνότερα στους άνδρες (80%) καθώς και σε άτομα με προχωρημένη ηλικία. Εμφανίζονται συνήθως σε περιοχές με συχνή έκθεση στον ήλιο καθώς και σε περιοχές εγκαυμάτων λόγω ακτινοθεραπείας.
Οι καλοήθεις όγκοι του πτερυγίου είναι οι εξής:
- Χηλοειδή: Είναι υπερτροφικές ουλές μετά από χειρουργικές τομές, τρύπημα αυτιών, ή τραυματισμούς του δέρματος σε άτομα με προδιάθεση για ανάπτυξη χηλοειδούς.
- Χρόνια οζώδης χονδροδερματίτιδα (ή οζίδιο του Wrinkler): Ένα ή περισσότερα επώδυνα οζίδια εντοπιζόμενα στην κορυφή της έλικας.
- Τόφοι ουρικής αρθρίτιδας: Είναι ανώδυνες συγκεντρώσεις ουρικού μονονατρίου στο ελεύθερο χείλος της έλικας σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα.
- Κερατοακάνθωμα: Είναι καλοήθης νεοπλασία από πλακώδες επιθήλιο που χαρακτηρίζεται από ταχεία ανάπτυξη (μέγιστες διαστάσεις 1-2 εκ.) ακολουθούμενη από αυτόματη υποχώρηση (μέσα σε 6-12 μήνες).
- Επιδερμικές κύστεις κατακράτησης: Είναι σφαιρικά κυστικά μορφώματα εντοπιζόμενα κατά μήκος της οπισθοωτιαίας σχισμής με πιθανότητα επιμόλυνσης.
Οι κακοήθεις όγκοι του πτερυγίου είναι οι ακόλουθοι:
- Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα: Είναι ένας αργά αναπτυσσόμενος εξωφυτικός ή ελκωτικός όγκος με τοπική διήθηση των υποδόριων οστών και καθυστερημένη επέκταση στο περιχόνδριο και περιόστεο του έξω ακουστικού πόρου. Αποτελεί τον δεύτερο πρωτοπαθή όγκο του δέρματος του προσώπου στο 33% των ασθενών και οι συνηθέστερες εντοπίσεις του βασικοκυτταρικού καρκινώματος είναι η ραχιαία επιφάνεια του πτερυγίου, το ελεύθερο χείλος της έλικας και η μεσοτράγιος σχισμή. Μπορεί να προκληθεί δευτερογενής επιμόλυνση και αποτελούν όγκους με ποικιλία ιστοπαθολογικών μοτίβων.
- Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα: Αντιστοιχεί στο 85% των όγκων του πτερυγίου και έχει ταχεία αναπτυσσόμενη ελκωτική βλάβη που συχνά συνέχεται με τους υποκείμενους ιστούς. Συνήθως είναι επώδυνος και αιμορραγικός λόγω της ελκωτικής βλάβης που προκαλεί. Οι συνηθέστερες εντοπίσεις του είναι στο ελεύθερο χείλος της έλικας, στο τριγωνικό βόθρο, στην είσοδο του έξω ακουστικού πόρου.
- Κακόηθες μελάνωμα: Aντιστοιχεί στο 7% των κακοηθών μελανωμάτων της περιοχής κεφαλής και τραχήλου.
Διάγνωση καρκίνου του αυτιού
Εάν έχετε την οποιαδήποτε υποψία ανάπτυξης καρκίνου στο εξωτερικό του ωτός σας τότε ο ΩΡΛ ιατρός σας μπορεί να αφαιρέσει ένα μικρό δείγμα του ιστού σας και να σταλθεί σε ειδικο εργαστήριο για επεξεργασία. Όλη αυτή η διαδικασία ονομάζεται βιοψία η οποία μπορεί να εφαρμοστεί είτε με τοπική είτε με γενική αναισθησία ανάλογα με την εξετάζουσα περιοχή του ωτός. Στο εσωτερικό αυτί η λήψη βιοψίας είναι δύσκολη διαδικασία και μπορεί να έχει πολλές επιπλοκές. Πολλές φορές οι εξετάσεις απεικόνισης όπως η μαγνητική τομογραφία ή η αξονική μας βοηθούν για να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη καρκίνου ή όχι.
Θεραπεία
Η θεραπεία είναι αποκλειστικά χειρουργική καθώς δεν υπάρχει συντηρητική θεραπεία και για τον κάθε όγκο είναι διαφορετική.
- Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα: Συνίσταται η ευρεία εκτομή του όγκου σε υγιή όρια με ιστολογική επιβεβαίωση. Εξαιτίας της τάσης να μεθίσταται στην παρωτίδα και στους τραχηλικούς λεμφαδένες, είναι συχνά αναγκαίο οι ανωτέρω περιοχές να συμπεριληφθούν στο θεραπευτικό πλάνο. Τη χειρουργική επέμβαση πρέπει να ακολουθεί ακτινοθεραπεία.
- Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα: Συνίσταται η ευρεία εκτομή του όγκου σε υγιή όρια.
- Κακόηθες μελάνωμα : Συνίσταται η ριζική εκτομή του πτερυγίου και των παρακείμενων ιστών, συμπεριλαμβανομένης της παρωτίδας, σε συνδυασμό με σύστοιχο τραχηλικό λεμφαδενικό καθαρισμό, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία.
Η χειρουργική επέμβαση ανακατασκευής του ωτός
Οι γιατροί χρησιμοποιούν ράμματα για να κλείσουν μικρές τομές όμως στις μεγάλες για να επιδιορθωθεί το πρόβλημα χρειάζονται αρκετές φορές επεμβάσεις ανακατασκευής του ωτός.
Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει την ίδια ημέρα μόλις επιβεβαιωθεί ότι έχει αφαιρεθεί ολόκληρος ο όγκος.
Η αποκατάσταση εξαρτάται από την τοποθεσία του όγκου και πόσος ιστός απομακρύνθηκε. Στις περιπτώσεις όπου στη περιοχή δέρματος δεν είναι βαθιά η τομή οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα δερματικό μόσχευμα ή ένα μικρό μέρος των κορυφαίων στρωμάτων υγιούς δέρματος.
Συνήθως το μόσχευμα λαμβάνεται από μια περιοχή του σώματος σας όπου το δέρμα που θα λείπει δεν θα φαίνεται όπως είναι το εσωτερικό μέρος του μηρού. Για να αποκατασταθεί μια μεγαλύτερη ή βαθύτερη τομή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας τοπικός κρημνός ή ένα μέρος από το κοντινό δέρμα που περιλαμβάνει υποκείμενο λίπος και μυς.
Οι τοπικοί κρημνοί μπορεί να παραμείνουν για αρκετές εβδομάδες ώστε να αποφύγουμε το σχηματισμό ουλών. Εάν ένα σημάδι αυξηθεί ή γίνει κόκκινο οι γιατροί μπορούν να εφαρμόσουν έγχυση κορτιζόνης γεγονός που βοηθά στην απομάκρυνση της ερυθρότητας και στην ισοπέδωση του ιστού.
Μετά την χειρουργική επέμβαση:
Επιβάλλεται η παρακολούθηση της κατάστασης του ασθενή και προγραμματίζονται επόμενες επισκέψεις ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή.
Η θεραπεία συνήθως συνεχίζεται για πολλές εβδομάδες ή μήνες καθώς οι τομές βελτιώνονται. Για την τελειοποίηση του αποτελέσματος μπορεί να χρειαστούν και 1-2 χρόνια. Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να αυξήσει το κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος σε άλλο σημείο του σώματός σας. Τα πρώτα 5 χρόνια είναι πιο πιθανή η επανεμφάνιση του καρκίνου του δέρματος.
Τα άτομα που είχαν καρκίνο του δέρματος έχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης και άλλου είδους καρκίνου για αυτό η στενή παρακολούθηση από ειδικό γιατρό είναι σημαντική. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων θα διερευνηθούν νέα τυχόν συμπτώματα και θα αναζητηθούν νέα σημεία υποτροπής ή νέοι καρκίνοι του δέρματος. Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει κάποια ειδική εξέταση απεικόνισης όπως CT (αξονική).
Αν ο καρκίνος του δέρματος επανεμφανισθεί οι επιλογές θεραπείας εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση του καρκίνου, τις θεραπείες που είχατε λάβει παλαιότερα και η ύπαρξη χρόνιων νοσημάτων.
